یا علی گفتیم و عشق آغاز شد

حرمت برای حرف شما قائلم ،ولی

من شاعرم به حرف دلم گوش می کنم

سرماخورده و گلو به هم پیچیده داشتم سوپ من در آوردی درست می کردم که تلفنم جیغ و داد کرد و من به خیال این که کدام بنده خدایی برای این همایش زن واهداف توسعه هزاره می خواهد سوالی بپرسد رفتم سمت گوشی. مردی بود با صدایی کهنه که بوی نم زدگی باران می داد. چشم هایم را بستم روی صندلی نشستم و مرد گفت : مطلبی برایت می خوانم ببین به خاطر می آوری ؟ و خواند که " حالا یادم آمد شما را کجا دیدم  ........." و من ذوق زده گفتم شمایید دکتر اکرامی فر ؟

مرد کرمانج خراسانی که بار شاعری و انسان شناسی را توامان به دوش می کشد. و کلام در کلام و این که شما چه می کنید و ما چه می کنیم این گوشه سبز خدا و این که کتابتان را دیده ام پشت پیشخوان کتابفروشی امام مشهد و نخریده ام که پول همراهم نبود و خنده دکتر که کاش می خریدی و نسخه ای هم برای من می فرستادی و ....

وقتی انارستان را باز می کردم دلم می خواست برعکس ساعاتی که در دانشگاه درس می دهم و همه از یک انسان شناس و جامعه شناس توقع دارند از مسائل اجتماعی صحبت کند و گلایه کند ،از لحظاتی  بنویسم که مرا آنی از افتادن در چاله روزمرگی جدا می کنند ،هر آن چه باشد . و نمی دانم چرا مدام این شعر می آمد توی ذهنم که " یا علی گفتیم و شعر آغاز شد" ناگهان وسواسی افتاد توی سرم که شاعر این شعر قیصر امین پور است یا نه؟ شاید ساده ترین راه روشن کردن رایانه بود و گشتی در عالم مجازی که ناگهان دیدم اصلا وبلاگی به همین نام هست. خنده ام گرفت اول که این بابا از من زرنگ تر و خوش فکر تر بوده و پردیم توی وبلاگش که بله دیدم وبلاگ اساسا از آن سراینده محترم است و من ره به ترکستان می رفته ام و این دکتر محمود اکرامی فر که روزگاری در مرکز خراسان شناسی چند باری دیده بودمش گم شده شعر است. و برایش پیام گذاشتم و شماره تماسم را برایش گذاشتم که اگر روزی آمدی خرم آباد باور کن می شناسمت ولی اصلا فکر نمی کردم که با من تماس بگیرد و گپی و گفت و شنودی . وقتی قطع کرد ناگهان از تعجب خودم تعجب کردم که آخر کدام شاعری به جز حرف دلش سخن دیگری می شنود که اکرامی دومیش باشد حتی اگر این شاعر دکتر هم شده باشد بیچاره.....