اینقدر که الان پوتین در بین دانش آموزان و کارمندان منطقه یک و دو و سه محبوب است رونالدو نیست
برای ما که توی این مناطق مرفه نشین زندگی نمی کنیم ولی خب به ناچار رفت و آمد داریم به آن جا ، پوتین و مجمع گاز یعنی ترافیک و شلوغی ، یخ زدن در سرما ، دیر رسیدن و حرص خوردن.
چقدر همه چیز زود تغیر می کند خوب خاطرم هست وقتی بچه بودیم ، برای رفتن به کلاس درس باید جمله رمز را به خاطر می داشتیم و با صدای بلند در سر صف های دراز در حالی که حلق هایمان داشت درست جلوی چشممان می آمد ، فریاد می زدیم مرگ بر آمریکا ، مرگ بر شوروی...............
چه روزگار پر از مرگ و هراسی بود
برای بچه های این دوره خوشحالم حداقل یکی از وظایفشان کاسته شده الحمداله..........
ما مرگ بر اسرائیل زیاد گفتیم ولی شوروی رو نشنیده بودم! واقعا هم وظیفه ی سنگینی بود.
این روزا هم که آدم نمی دونه مرده باد بگه یا زنده باد! و حتی مهم تر از اون اصلا باید چیزی بگه یا نه؟ و اگه می خواد چیزی بگه چند درصد بهمه چی می خواد بگه کافیه واسه گفتن اون حرف؟
این شعار مال اوایل انقلاب بود بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی داستان کلا عوض تا حدی که جوون ترهایی مثل شما اصلا نشنیدنش یا روابط دوستانه رو دیدند. زمان همیشه تعین کننده است حالا روسیه خودش را میراث دار امپراتوری تزاری می بیند و به خیالش احتمالا ایران هم در دوره قاجاری اش به سر می برد.
رها جان نسل من دردهای احمقانه زیادی تحمل کرده است برای همین همش حرف برای گفتن زیاد دارد
بنظرم ما یه محدوده اختیار و انتخابی داریم. در مقامی نیستم که توصیه یا پیشنهادی بکنم. اما برای خودم حیف میدانم که کمتر ازنوشته های شما بهره مند میشوم.
امیدوارم همیشه در مسیر رشد و تعالی باشید. ارادتمند
شما زیادی لطف دارید اونقدرها هم نوشته های من پربار نیست ولی این که شما با این نوشته ها تونستید ارتباط برقرار کنید قطعا خبر خوبیه برای من. پایدار باشید
کم کار شدید؟!
مشغله های زندگی نمی دونم کی منو رها خواهد کرد دلم یه باغ آرام می خواد و یک کتابخونه و یه سماور ذغالی ............. حیف باید باز هم میان این دودها بدوم
اینقد دوس دارم که روابط دیپلماتیک ما هر روز بهتر بشه « هی اجلاس و نشست برگزار کنن که نگو
پس معلومه محل کار شما هم تو این مناطقه. به خاطر افزایش تعطیلی های شما هم که شده می گم آمین