یه شب مهتاب

رفته بودیم شمال به همراهی  برادر زاده هایم که آن وقت ها نوجوان بودند و مثل همیشه  این سلیقه موسیقیایی ما شده بود محل خنده و بحث که شادترین ترانه امان می شد یار دبستانی و ای ایران ای مرز پرگهر و گاهی هم جیپسی کینگ . 

هفته قبل  داشتیم خاطرات قدیمی را مرور می کردیم با همین برادرزاده ها که یکی شان با خنده گفت : عمه من از شما تعجب نمی کنم که این آهنگ ها را گوش می کنید ولی خداییش این پسرت که اون موقع 5 سالش بود  دیگه چرا همه آهنگ های فرهاد رو از حفظ می خوند؟؟؟؟

پسرم که در کانون توجه قرار گرفته بود یکهو زد زیر آواز که : چرا رفتی چرا من بیقرارم ؟  ........ و من نجات پیدا کردم از پاسخ دادن  اما هنوز هم دارم فکر می کنم با چه سرعت و شتابی ذائقه موسیقیایی ما عوض شد . 

شاید انقلاب ایران فاکتور مهمی در این تغیر بود اما به نظر می رسد تحولات تکنولوژیک و دسترسی به شبکه های جهانی ، در این مساله پر رنگ تر باشد. نمی دانم این تغیر خوب است یا بد اما احساس می کنم دنیای قدرتمند تصاویر خوانندگان نیمه برهنه با رفتارهای جنسی بیش از هر چیزی بر این تغیر موثر بوده است. چیزی که خوانندگان نوظهور از ننه قهر کرده ایرانی هم با هیجان زیادی از آن پیروی می کنند. درست یا غلط ، این واقعیت غیر قابل کتمان این روزهای  ماست و وای به حال کسانی که بخواهند از این قافله عقب بمانند.