فکر نمی کردم برگشتن به ایران برای من این قدر اضطراب آور باشد
هراس از برگشتن به سرزمین مادری مثل یه کابوس شبانه آزارم می دهد. گرچه سلول های بدنم برای نفس کشیدن در این سرزمین آزرده ، بی قرارند اما حس مرموز و تلخی نمی خواهد برگردم.
مثل انسان زخم خورده ای هستم که می ترسد زخم کهنه اش دوباره سرباز کند............
افسوس که جای زخم در ذهنم غوغا می کند